«هفته جهانی کارآفرینی» ، فرصتی برای تجلیل از مقام کارآفرینان، گرامیداشت اهداف و اقداماتشان و گوش فرادادن به دغدغه‌ها و خواسته‌های آنها به عنوان قشری که نقش بزرگی در اقتصاد جامعه ایفا می‌کنند.

محمدحسین روشنک، رئیس هیات مدیره کانون کارآفرینان خراسان رضوی بزرگترین چالش کارآفرینی و سرمایه‌گذاری در ایران را به رسمیت نشناختن کارآفرینان از نظر فرهنگی در فضای عمومی جامعه می‌داند. او در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: ارزش کارآفرینی و سرمایه‌‎گذاری هنوز در جامعه ما شناخته نشده است و هنوز به کارآفرین در حد یک ورزشکار و هنرپیشه اهمیت نمی‌دهند و با وجود تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری بر گرامیداشت مقام کارآفرین، هنوز در فضای عمومی، صداوسیما، رسانه‌ها، ادارات و سازمان‌ها و فرهنگ عمومی کشور ما، این افراد به رسمیت شناخته نشده‌اند.

روشنک تصریح می‌کند: هنوز در فضای عمومی جامعه نهادینه نشده که کارآفرین از نظر اقتصادی و فرهنگی چقدر برای کشور اهمیت دارد. همچنان در هنگام ساخت فیلم و سریال، نقش منفی مربوط به شخصیت کارآفرین و سرمایه‌دار در جایگاه یک کارخانه دار سودجو است و در برخی سریال‌ها شخصیت‌پردازی کارآفرینان به‌گونه‌ای است که انگار این افراد خطا و گناهی در جامعه انجام می‌دهند.

وی ادامه می‌دهد: در کشور ما هنوز مشخص نیست سرمایه‌داری، سرمایه‌گذاری و کارآفرینی مثبت است یا منفی. اولین چالش کارآفرینی و سرمایه‌گذاری در کشور ما، عدم درک صحیح از نیاز اقتصاد جامعه به این افراد و عدم احترام بایسته و قایل شدن جایگاه برای این افراد است. سوال این است که تا امروز چند خیابان به نام کسانی که بیش از ۱۰هزار شغل ایجاد کرده‌اند، نامگذاری شده است؟ چند میدان به نام این افراد داریم؟ چند نامگذاری مثبت برای کسانی که بزرگترین صنعت و معدنکاری را در کشور ایجاد کرده‌اند، صورت گرفته است؟ چند حرکت و اقدام مثبت برای صادرکنندگانی که نمونه شده اند، انجام شده است؟

روشنک از عدم حمایت لازم از کارآفرینان به عنوان چالش مهم پیش روی این قشر نام می‌برد و می‌گوید: در کشور ما کدام فعال اقتصادی دارای حامی است؟ حامی این افراد چه کسانی هستند؟ هزاران حق‌کشی نسبت به کارآفرینان و سرمایه‎‌گذاران در همین شهر مشهد رخ داده است؛ اما کدام سازمان به این مساله رسیدگی کرده است؟ برای رسیدگی به اینکه حقی از سوی ارگان‌‌ها به بخش خصوصی داده نشود، چندین سازمان از جمله بازرسی کل کشور وجود دارد؛ اما کدام سازمان است که در صورت تضییع حق این افراد در ادارات از آنها دفاع کند؟ غیر از دادگستری چه سازمانی از ما حمایت می‌کند؟ پیگیری حق کارآفرینان از سوی دادگستری هم ماه‌ها به طول می انجامد.

روشنک به نوع نگرش به کارآفرینان در برخی کشورهای همسایه اشاره و ابراز می‌کند: در کشورهایی مثل ایران و افغانستان و برخی کشورهای آسیای میانه که افراد کارآفرین و کارسیمنسیدارای تمکن و دارایی، مجبور می‌شوند تمکن خود را مخفی کنند؛ فرار سرمایه و بدبختی رخ می‌دهد. زمانی سرمایه‌ها و مغزها در کشور ماندگار است که جامعه به بودن این افراد افتخار کند و به آنها احترام بگذارد. در کشورهای سرمایه‌پذیر، هرکسی برای معرفی خود، از دارایی‌هایش میگوید اما در ایران، قضیه برعکس است و افراد مجبورند انکار کنند. تا وقتی وضعیت اینگونه باشد، کارآفرینی رونق نمی‌گیرد.