به گزارش خبرگزاری توس اکو، دکتر بهاره فاضلی امروز در نشست با خبرنگاران که در محل این انجمن برگزار شد، اظهار داشت: بیماری بورگر به علت حساسیت به تنباکو ایجاد شده و پس از اندام، عروق و انگسشتان دست و پا ملتهب و سیاه شده و در ادامه به قطع عضو و درگیری عروق قلبی و مغزی میانجامد و بیشتر این گروه جوانان هستند.
وی تصریح کرد: بیماری بورگر در بیمار مبتلا به دلیل ایجاد حساسیت تشدید میشود و عمده این گروه از بیماران بعد از استرس خود را نشان داده است.
مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران بورگر با بیان اینکه جنس درد بیمار بورگر سوختن بوده و فرد بیمار احساس سوزش شدید میکند، خاطرنشان کرد: ما میخواهیم که با همکاری اصحاب رسانه اطلاعرسانی لازم در خصوص آسیبهای ناشی از مصرف دخانیاتها و مخدرهای آلوده داشته باشیم تا که از بروز بیماری و قطع عضو جلوگیری شود.
فاضلی تاکید کرد: بورگر یک بیماری منطقهای است و بیشتر در منطقه خاورمیانه و جنوب شرق آسیا دیده شده و در کشور ما هم موارد زیادی وجود دارد، اما آمار دقیقی از مبتلایان به این بیماری نداریم، ما در بازدیدی که از یک کمپ ترک اعتیاد بانوان داشتیم از میان حدود ۵۰ خانمی که در آن مکان تحت درمان بودند ۵ نفر آنان و حدود ۱۰ درصد از آنها مبتلا به بورگر بودند، بیمارانی که از بیماری خود اطلاع نداشتند.
مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران بورگر ادامه داد: ما برای افراد سیگاری معاینه عروقی رایگان داریم و دستگاه آن فقط در بیمارستان ولایت و انجمن بورگر موجود است، همچنین برای ترک سیگار دارو تجویز میکنیم،
وی افزود: بیشترین گروه بیماران بورگر مردان سیگاری ۲۵ تا ۵۰ سال هستند و طبق آخرین آمارها ۸۰ درصد مبتلایان به این بیماری مردان و ۲۰ درصد دیگر بانوان هستند که عمده آن به دنبال حساسیت به مادهای ناشناخته در داخل تنباکوی آلوده بوده که علائمش هم در التهاب و تورم رگ انگشتان دست و پا و تنگ شدن آن بوده و به مرور زمان خون داخل رگ لخته میشود.
مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران بورگر، تصریح کرد: در سالهای اخیر و با توجه به افزایش مصرف سیگار در بانوان جوان این بیماری در آنها هم بروز پیدا کرده و شیوع این بیماری در منطقه خاور میانه به ویژه ایران و ترکیه بیشتر از دیگر نقاط جهان است.
وی افزود: به کسانی که سابقه مصرف سیگار و قلیان دارند توصیه میکنیم در صورتی که بهبود نیافتگی زخم در دستها و پاها بعد از ۳ هفته، گرفتگی عضلات کف پا، ساق پا، و کف دست در زمان فعالیت، ریزش موهای روی پا و دیر رشد کردن ناخنها، عدم رفع مشکل قرمزی انگشتان و ایجاد عفونت در ناخنها، ایجاد نقاط قرمز رنگ دردناک روی دستها و پاها، حساسیت انگشتان دست و پا به سرما، تغییر رنگ ارغوانی انگشتان دست یا پا، سیاه شدن سر انگشتان دست یا پا و درد سوزشی شبانه در سر انگشتان دست یا پا داشتند حتماً بهموقع و بدون تاخیر به پزشک متخصص عروق مراجعه نمایند تا که از بروز مشکلات شدیدتر و بدتر در آنها جلوگیری شود.
مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران بورگر با ذکر این نکته که ما برای بازتوانی بیماران بورگر از پروتز استفاده میکنیم، تاکید کرد: همچنین برای خدمات بهتر از این گروه از بیماران نیازمند حمایت بهزیستی هم هستیم و در حال حاضر صرفاً از مواردی که قطع عضو داشتهاند حمایت میکنند و خواهان حمایت خیران نیکاندیش حوزه سلامت هستیم و از این گروه از خیران عزیز میخواهیم که حامی این گروه از بیماران باشند.
فاضلی تصریح کرد: در حال حاضر تعداد ۶۲ نفر تحت پوشش انجمن حمایت از بیماران بورگر هستند و این افراد تحت خدمات رایگان این انجمن قرار دارند، این انجمن از فروردین ماه سال گذشته و با هدف پبشگیری، تشخیص بهموقع و درمان و بازتوانی مبتلایان به این بیماری فعالیت خود را بهصورت رسمی آغاز کرده و از بیمارانی که به علت تحمل درد شدید بیماری گرفتار اعتیاد به مواد مخدر تسکینی شدهاند حمایت کرده و با کمک دارو رواندرمانی، بیماران را در مسیر ترک اعتیاد و بازگشت به جامعه همراهی میکند تا از بروز مشکلات و آسیبهای مختلف از جمله قطع عضو بهدور باشند.
فاضلی تاکید کرد: آموزشهای پیشگیری از بورگر باید از مدارس آغاز شود و برای اجرای برنامههای موثر نیازمند همکاری آموزش و پرورش هستیم تا که شاهد مشکلات بورگر در سالهای جوانی به بعد دانشآموزان کنونی نباشیم، ما آموزشهایی با همکاری شهرداری در فرهنگسرای کودک و آینده داریم، اما کافی نیست و معتقدیم که جای این آموزشها در مدرسه که بسیار اثرگذار بوده خالی است.
مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران بورگر با تاکید بر اینکه تنها انجمن بورگر فعال در ایران و جهان در خراسان رضوی بوده است، گفت: در سطح استان دفاتر شهرستانی این انجمن در نیشابور و درگز فعال شده و برای دیگر شهرهای استان هم برنامه داریم تا که این دفاتر را فعال کنیم و امیدواریم که این دفاتر در تمامی نقاط کشور و حتی دیگر کشورها فعال شود تا هم آمار دقیق بیماران بورگری در هر منطقه مشخص باشد و هم اینکه با همکاری و همفکری متخصصان این حوزه کمک بزرگی به رفع مشکل این گروه از بیماران بشود.