به گزارش توس اکو،  سمیه روانخواه، گفت: میراث فرهنگی به عنوان یکی از متولیان اصلی سوغات، بخش ویژه‌ای در این حوزه ندارد. ما به عنوان دبیر دبیرخانه‌ای که سال‌ها پیش در کشور و سپس در استان با محوریت میراث فرهنگی تشکیل شد، این جامعیت را داشتیم که به دستگاه‌های اجرایی دیگر ورود و سوغات را رصد کنیم. پژوهشگران جهاددانشگاهی نیز در آن زمان که مطالعه روی سوغات کمی جدید و گنگ بود، بازوی قوی ما در پژوهش بودند اما با تغییر مدیریت‌ها به مرور حوزه پژوهش سوغات کمرنگ و کمرنگ‌تر شد.

وی افزود: به نظر من سوغات مشهد مانند تمام شهرهای زیارتی دیگر دنیا متبرک است، چرا که به نیت تبرک، خریداری و از این شهر برده می‌شود و این ویژگی همه شهرهای زیارتی است. پس در درجه اول نباید خودمان را با شهرهای دیگر مقایسه کنیم که چرا ما نماد خاصی نداریم. سالیان سال است که تاجرانی از تبریز، تهران، نیشابور، بیرجند و شهرهای دیگر به برکت وجود امام‌رضا(ع) به اینجا مهاجرت کرده‌اند تا سهم خود را از بازار مشهد بگیرند.

روانخواه با اشاره به اهمیت گنجینه‌های حرم رضوی در طراحی سوغات مشهد، خاطرنشان کرد: آستان قدس رضوی در سال‌های اخیر اقدامات موثری برای تولید و عرضه سوغات با کیفیت انجام داده است اما در حقیقت آن‌ها سهم خود از بازار را گسترش می‌دهند و نمی‌توانند آن را بگیرند. خوش به حال ما که چنین پتانسیلی داریم و می‌توانیم با ارائه طیف گسترده‌ای از کالاها، از نمادهای آستان قدس رضوی گرفته تا نقل و نبات، مهر و تسبیح، محصولات لوکس و صنایع دستی به نیازهای مختلف زائران پاسخ دهیم؛ این خاصیت شهر مشهد است که اتفاقا باید بر آن تاکید شود.

وی تاکید کرد: زائران از طبقات مختلف اجتماعی و با فکرهای گوناگون به مشهد سفر می‌کنند و به دنبال خرید کالاهای مختلف هستند. زیارت امام‌رضا(ع) قوی‌ترین انگیزه است، اما تنها انگیزه زائرین نیست. ماندگاری سفر که بحث مهمی در اقتصاد است با وجود جاذبه‌های گردشگری متنوع مانند بازارها و بازی‌های آبی افزایش پیدا می‌کند و در نهایت به افزایش خرید آن‌ها می‌انجامد و هنر ما باید این باشد که سهم محصولات فرهنگی را در این بازار افزایش دهیم.

معاون صنایع دستی اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی مشهد اظهار کرد: در سال‌های گذشته دغدغه ما این بود که چرا تولیدکننده در بازار سهمی ندارد و پاکستان، ترکیه و به‌ خصوص چین جای او را گرفته است، اما خوشبختانه امروز پرسش اصلی ما این است که تولیدکننده ایرانی چه چیزی را تولید کند، بهتر است؟ از سوی دیگر شاید افزایش قیمت دلار، این فرصت را برای تولیدکننده داخلی ایجاد کرد که محصولی ارزان‌تر از چین و کشورهای منطقه تولید کند تا بتواند سهم بیشتری از بازار را بگیرد. اوضاع از چند سال پیش بهتر شده است، اما با وجود این حجم از زائر در مشهد، بیکار و فقیر نباید در مشهد وجود داشته باشد. سفره پربرکت امام‌رضا(ع) پهن است و اینکه ما نتوانسته‌ایم درست استفاده کنیم و سهم خود را بگیریم، کوتاهی خودمان بوده است.

روانخواه ادامه داد: در کنار مشکلات خروج سنگ‌های قیمتی از ایران، مسئله چالش‌برانگیز دیگر ورود سنگ‌های خام است. ظرفیت‌های بسیار عالی در سنگ‌تراشی سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی، در استان ما وجود دارد که موانع اصلی رشد و پیشرفت آن، همین مسئله است. به طور مثال سنگ زمرد خام افغانستان برای برش به آمریکا صادر می‌شود، در صورتی که ما در خراسان رضوی ظرفیت برش و ایجاد ارزش افزوده چند برابری آن را داریم، اما به دلیل ایجاد محدودیت‌ها نمی‌توانیم سنگ‌ها را وارد کنیم.