به گزارش توس اکو، حسین صالحی، دبیر جشنواره چله شاهنامه، در حاشیه این مراسم در گفتگو با خبرنگار ما، هدف از برگزاری این جشنواره را احیای سنت‌های کهن ایرانی و تقویت بنیان خانواده از طریق فرهنگ‌سازی عنوان کرد.

وی با اشاره به سنت شب‌نشینی و شاهنامه‌خوانی در شب چله، افزود: «در گذشته، دیدار شب چله فرصتی برای شعرخوانی و به ویژه شاهنامه‌خوانی بود. این سنت در میان اقوام ایرانی، در تمام طول زمستان رواج داشت. با توجه به اینکه ملت ما یک ملت کشاورزی است، در شب چله بیشتر دیدارها با قصه‌های شاهنامه، گرمابخش محفل خانواده‌ها بود. ما خواستیم این سنت را احیا کنیم.»

صالحی در ادامه به فراخوان این جشنواره اشاره کرد و گفت: «فراخوانی دادیم که در شب چله، افراد شاهنامه‌خوانی خود را در جمع خانواده ثبت کرده و فیلم و عکس آن را برای ما ارسال کنند. خوشبختانه، با استقبال بسیار خوبی مواجه شدیم. ارسال دویست و یک قطعه عکس و دویست و چهل و هفت ویدئو از دویست و شصت و شش شرکت‌کننده، گواه این استقبال است.»

دبیر جشنواره چله شاهنامه، پراکندگی جغرافیایی شرکت‌کنندگان را نیز قابل توجه دانست و اظهار داشت: «این جشنواره، حتی از خارج از مرزهای ایران نیز شرکت‌کننده داشت. همچنین، شاهد شاهنامه‌خوانی به لهجه‌ها و زبان‌های مختلف، از جمله کردی و انگلیسی بودیم.

وی در خصوص نتایج داوری این جشنواره، گفت: «در بخش بزرگسالان پنج اثر و در بخش خردسالان سه اثر برگزیده شدند. همچنین، پنج تقدیر و دو نفر راهنما (که به دلایلی انصراف دادند) نیز داشتیم. در بخش عکاسی نیز شش نفر برگزیده شدند که بیشتر آنها را آقایان و افراد کم‌سن‌تر تشکیل می‌دهند. کوچک‌ترین شرکت‌کننده ما یک کودک چهار ساله و مسن‌ترین شرکت‌کننده، فردی نود و سه ساله بود.»

صالحی در پایان، ضمن اشاره به برنامه‌های آتی این جشنواره، خاطرنشان کرد: «امیدواریم در سال آینده نیز بتوانیم این جشنواره را برگزار کنیم. ما به هیچ نهادی وابسته نیستیم و بخش خصوصی از این جشنواره حمایت کرده است.»

از ظرفیت بالای شاهنامه در آموزش غافل نشویم

در بخشی از این مراسم، دکتر علیرضا قیامتی، استاد دانشگاه و شاهنامه‌پژوه، با اشاره به دلبستگی همیشگی‌اش به ایران، چکیده ارزش‌هایی چون سلامتی، امید، مهربانی، آزادمنشی و اخلاق را در نام ایران خلاصه کرد.

او با تاکید بر اینکه هیجانات احساسی و میهنی ایرانیان در فرنگ یافت نمی‌شود، شاهنامه را چکیده این ارزش‌ها دانست و آن را منبع شادمانی و درس‌های زندگی برشمرد.

قیامتی با اشاره به جایگاه والای انسان و ارزش‌های انسانی در شاهنامه، از مخاطبان خواست تا در این اثر به دنبال سخنانی درباره پیوستگی انسان‌ها، آزادی و مهربانی بگردند.

او تاکید کرد که فرهنگ ایرانی سرشار از سخنان خردمندانه است و باید از کینه‌توزی دوری کرد و به داد و دانش روی آورد. او با انتقاد از برخی برداشت‌های سطحی از شاهنامه، خواستار توجه بیشتر به بخش‌های شادمانی و مضامین عاشقانه آن شد.

این شاهنامه‌پژوه با بیان اینکه نباید از ظرفیت بالای شاهنامه در آموزش و تربیت غافل شد، پیشنهاد کرد که آموزگاران و مربیان به سمت نقدها و تفاسیر عمیق‌تر شاهنامه حرکت کنند و از کلیشه‌ها دوری کنند.

او همچنین تاکید کرد که نباید تنها به سراغ داستان رستم و سهراب رفت، بلکه باید از داستان‌های عاشقانه و صحنه‌های دل‌انگیز شاهنامه نیز بهره برد.

دکتر قیامتی با اشاره به اهمیت برگزاری مراسم شاهنامه‌خوانی در سراسر کشور، از برگزارکنندگان خواست تا در این محافل، فضایی برای شاهنامه‌خوانی، به ویژه برای کودکان و نوجوانان، فراهم کنند.

او همچنین توصیه کرد که شاهنامه‌خوانی را با نام ایران آغاز و پایان دهند و به دنبال کشف و ترویج مفاهیم عمیق و ارزشمند این اثر ارزشمند باشند. او در پایان با قدردانی از پدر و مادرانی که فرزندان خود را با شاهنامه آشنا می‌کنند، از همه فعالان این عرصه خواست تا با وقف خود در این راه، رسالت خود را در گسترش فرهنگ شاهنامه‌خوانی به انجام برسانند.